Ertuğrul Özkök: Bu masada ‘eski Türkiye’den herkes var, Erol Simavi niye yok?

Ertuğrul Özkök, eşinin ismine gönderme yapan, “Tansu’ya Mektuplar” başlığı altında yazdığı ve “newsletter” olarak paylaştığı yazılarında bugün, Ata Demirer‘in Bursa Bülbülü sinemasını yazdı. Özkök, “Eski Türkiye” diye karalanmaya çalışılan yılların Türkiye’nin pak yılları olduğunu tabir etti.

Özkök’ün, “Bu masada ‘eski Türkiye’den herkes var, Erol Simavi niçin yok?” başlıklı yazısı şöyle:

Bu masada ‘eski Türkiye’den herkes var, Erol Simavi niçin yok?

Bir alem düşünün…
Yıl desen 80’ler…
Bazılarının “Eski Türkiye” diye yıllardır karalamaya çalıştığı yıllar..
Şimdi şu yaşadıklarımıza, gördüklerimize, çektiklerimize baktığınızda anlıyorsunuz ki, aslında “Türkiye”nin günahsız yıllarıymış” onlar..…”
Yani Selda Bağcan’ın olağanüstü müziği “O Günler”de” anlattığı yılların devamı…

Bir yerde Bursa varsa, orada evvel kim vardır?

İşte o Türkiye’nin bir kasabası…
Mikro kosmos bir Türkiye…
Ve hoş mavi pötikare örtülü bir masa; sandalyeler desen, bildiğimiz basbayağı o sandalyeler…
Etrafında kimler yok ki…
Konu Mudanya’da geçiyor fakat sinema Erdek’de çekilmiş…
Bülbül Bursa’nın Bülbül’ü…
Adında Bursa var…
1980’ler…
Kariyerinin sonlarında olsa bile Zeki Müren, sinemanın her sahnesinde var…
Adı sık sık geçiyor… Bütün sinema boyunca o büyük sanatçıyı daima rahmetle anıyoruz.

Sanki Ferdi Özbeğen olmak isteyen bir kasaba şarkıcısı

Size bütün kadroyu tanım edeyim.
(*) Başrolde, Ferdi Özbeğen olmak istermiş üzere duran bir kasaba şarkıcısı…
Arabeski, Hammond alacak parası olmadığı için Farfisa klavye ile kasabalaştırmış bir müzisyen…
Hayattaki tek ideali, o günün tek yükselme imkanı olan bir kaset yapabilmek…
Kasabada bir de rakibi var.
Adı Doktor Fatih…
“Acaba bu Fatih Ürek mi” diye geçiriyorsunuz tabiatıyla içinizden.

Aslında dansöz olmak isterken ezkaza keşfedilmiş bir Sibel Can mı yoksa

(*) Dansözlüğe meraklı, her fırsatta aynanın karşısına geçip bel kıvırtan fıtır fıkır çok hoş bir kız…
Dansözlüğe meraklı, ancak asıl yeteneği, dansöz kıyafetinin altında gizli…
Harika bir ses… Ondan da olağanüstü bir tarz…
O farkında değil lakin keşfedilmeyi bekleyen saklı bir assolist o…
Biraz Sibel Can gibi…
Sibel Can’ın ismi yok ancak güya kendisi orada…

Onlar olur da masanın bir assolisti olmaz mı

Eh o denli keşfedilmeyi bekleyen bilinmeyen bir hoşluk varsa, onu keşfetmeye hazır ve muhtemelen ona aşık bir kaset işvereni olmaz mı…
(*) Anladınız, yani Yeşil Giresunlu üzere biri…
Eh onun da ismi yok, lakin güya hayaleti orada…
Böyle bin masaya öteki ne lazım…
Bir assolist…
Devrin en assolist orada, kendisi yok ancak ismini sinemaya vermiş.
Bülent Ersoy…
En Diva haliyle orada… Üstelik biraz üstten bakar üzere olsa da, yeni bir yeteneğin hakkını veren vicdanı ile orada.

Böyle bir sinemada elbette dünyanın en sempatik Küçük Emrah’ı da var

Tabii onun masasında bir de assolist altı lazım.
O da Küçük Emrah…
Onun da kendisi yok, ismi, sanı ve bir de güya ikizi orada…
Hayatımda görüp göreceğimiz en sempatik, en pak kalpli, en hoş niyetlerle ağlayan, lakin en şahane haliyle her sahnede bizi kahkahalara boğan bir Küçük Emrah bu…
İyi ki var filmde…
Bana nazaran en ana karakterlerden biri o…

Metin Akpınar olmadan 80’ler olur mu, olmaz tabii

Gazino var… Müzikal var… 80’ler var…
Masaya bir de komedyen lazım…
O da Metin Akpınar…
O da birebir kendine inanç ve hoş hisle ismini vermiş filme…
O meşhur kurbanı hazırlama parodisi ile orada.
Bir Amarcord sahnesi…
Milletçe “Hatırlıyoruz…”

Ve sayın seyirciler, huzurlarınızda Gazinocular Hükümdarı Fahrettin Aslan

Böylece masada geriye iki eksik kalıyor…
Önce bir gazino patronu…
Ama bu türlü bir takıma, o denli sıradan, anonim bir gazino işvereni olmaz…
Devrin, yılların en harika gazino patronu…
Gazinocular Kralı…
Efsane Azamî Gazinosu’nun sahibi Fahrettin Aslan yani…
Onun isminin da müsaadesini almışlar…
O da en güçlü, en kral haliyle orada…
İşini bilen, lakin acımasızlığa dayanmış bir işinsanı rasyonelliği ile o da masada…

O masaya oturdum, önümde rakı bardağı ve aklıma o insan geldi

Filmin takımı bu…
Bakıyorum bakıyorum, güya bu cast’ta bir eksik var..
Masada bir sandalye boş diyorum…
Dönemin bir gazete patronu…
Ama o da o denli sıradan bir işveren değil…
Patronlar kralı…
Güçlü Hürriyet’in, güçlü işvereni Erol Simavi yani…
Değil mi…
Adı olmayıp, hayaleti oralarda gezinen bir Sibel Can kıssası var.
Fahrettin Aslan var…
Eh onlar varsa…
Bir de masada bol bol rakı kadehi varsa…
En öndeki masanın müdavimi bir de Erol Simavi gerekmez mi…
Acaba daha sonraki periyoda, çok daha güçlü bir medya kümesi ile damgasını vuran Aydın Doğan onu unutturdu mu…
Bilmiyorum…
Bildiğim Erol Simavi ile birlikte gazinoya giden gazete işvereni devri de kapandı ve artık medya işverenleri devri açıldı.
Sadece bir fantezi diyebilirsiniz lakin benim içimden bu geçti sineması seyrederken…

Geyikli, Sığacık ve artık Gemlik Villagiatura Türkiyesi

Bu uzun girişten sonra sinemaya geleyim.
Dün akşam Cet Demirer’i yeni sineması “Bursa Bülbül’ünün” ön gösterimindeydim.
Çok kalabalık bir izleyici kümesi ile sineması izledim.
Gösterimden sonra Maximus Uniq Halil’ün üst katındaki “BKM Mutfak”ta verilen after partiye katıldım.
Hep itiraf ettiğim şöyle bir şey var…
Ben; Yılmaz Erdoğan, Cem Yılmaz, Gülse Birsel ve Cet Demirer ne yapsa çok seviyorum…
Ata Demirer için ise bir de artı nedenim var…
Filmlerinin mekanları…
Geyikli, Sığacık ve artık de Gemlik…
Hepsi de ülkemin Batı yakasının kıyı kasabaları…

Eyvah Eyvah’ın son sahnesinde güya halamı görmüştüm

Bu sinemanın de daha girişinde o denli bir 80’lerin Mudanya’sının halk plajı var ki…
Daha o sahnede bittim…
Sonra daima o bildiğim Ege, Marmara sahilleri…
80’ler Türkiye’sinin Bodrum öncesi sayfiye kasabaları, “Villagiatura”ları…”
Bizim denizlerimiz, bizim halk plajlarımız…
Ve oraların şahane insanları…
Eyvah Eyvah’ın o son sahnesinde müzikli bir çay bahçesinde, ortalarında güya merhum halamı da gördüğüm, Nuriye yengemi, annemi gördüğüm oynayan kadınlar…
Ne çok ağlamıştım o mükemmel güldürünün sonunda…

Filmde Doktor Fatih’in kıskançlığı bile masum

Onun sinemalarında bana sorarsanız insanların hepsi masum…
Burada da, sahne krizleri geçiren Doktor Fatih’in kıskançlığı bile günahsız görünüyor gözünüze..
Ve alışılmış ki, Cet Demirer’in bütün sinemalarında gördüğümüz ve en insani dokunuşlarla içinize okşayan, yaranızı tedavi eden o “Şey” var…
İmkansız üzere görünen aşklar…
Şişman ve yakışıksız çocuk, hoş, ancak çok hoş kıza aşık olur…
Ata, her sinemanın sonunda yeniden de teselli eder sizi…
Aşk imkansızdır ve imkansızların kanunları işler…
Ama yeniden de geriye dostluk kalır…
Bu yıl Google’da en çok “Niye kimse beni sevmiyor” diye soran bir millete söylenecek en hoş şey de bu değil mi…
Tabii bir de fonda Ata’nın mükemmel müzikleriyle bizi 80’lere götüren o “Batılılaşmaya çalışan kasaba arabeski” var…
Ama Ege kasabalarının, Trakya, Marmara kasabalarının arabeski bu…
Ferdi Özbeğenleri çıkaran o “villgiatura”, sayfiye kasabası ruhudur biraz da bu…
Neon ışıklarla rengarenk aydınlatılmış çay bahçelerinin, düğün salonlarının Türkiye’si…

Çok teşekkürler, dün gece çok güldüm, ince arabesk hüzünlendim, hoş bir geceydi

Ata’nın sinemaları daima söylemedik işte… Hem çok gülersiniz, hem çok ağlarsınız…
Dün gecede bu türlü oldu…
Çok güldüm… Çok ağladım…
Çok sevindim… Çok ince ve arabesk hüzünlendim.…
Ve bir defa daha anladım ki…
Burası bizim son vatanımız… Güzelim Türkiyemiz…
En güzelim Türkiyemiz…
Ve gidecek öbür vatanımız yok…
Mecburuz… Yaşacağız.. Nazım’ın dediği üzere inadında yaşayacağız…
Bu yalnızca “Bursa Bülbül”ü değil…
Bir “Türkiye Bülbül”ü” hikayesi…
Çok teşekkürler Ata…
Çok teşekkürler, bu kusursuz Türkiye sinemasını bize kazandıran herkes…
BKM, Disney Plus…
Ve hepiniz.


Ön gösterim notları; sinema ve steaming dünyasından en son haberler, dedikodular

Filmden evvel ve sonra BKM Mutfak’ta verilen partide çok sanatçı ile konuştum…
Size biraz da oralarda öğrendiğim en son haberlerden bir potpuri sunayım.
Gülse Birsel’i çok formda ve çok memnun gördüm.
Yılbaşı Gecesi sinemasının sonuçlarından çok memnundu…
Anladığım kadarı ile artık o denli çok uzun ve yorucu dizilere girme niyeti pek yok.

Gonca Vuslateri, Debra Vinger’la Pen Pal olmuş

Gonca Vuslateri, senaryosunu kendisinin yazdığı ve ayrıyeten ana karakteri de oynadığı yeni sinemasını tamamlamış.
Filmin ham halini seyretmiş ve çok beğenmiştim.
10 Şubat’ta gösterime çıkıyormuş.
O da senaryo yazmaya ve dizi çekmeye hazırlanıyor.
Şimdiden yazayım. İnanılmaz bir Hollandalı gurbetçi bayan tipi geliyor.
Bu ortada Gonca Vuslateri ve Ece Temelkuran, pandemi sırasında Instagram üzerinden tesadüfen ünlü Amerikalı aktrist Debra Vinger’la arkadaş olmuşlar.
Bir nevi “Dijital Pen Pal”lik” yani.

Yılmaz Erdoğan ve büyüdükçe hoşsohbet olan Bedri Baykam

Yılmaz Erdoğan’la son sefer o Kanada’dayken, aldığı Cumhurbaşkanlığı Devlet Nişanı konusunda mesajlaşmıştık.
Ata Demirer, “Kendimi anlatıyorum aslında” diyor.
Bedri Baykam ile son kere Miami’de Arka Basel Fuarı sırasında konuşmuştuk.
Onunla o hoş rakı masasına oturup biraz sohbet ettik.
Bugünlerde, o çok tartışmalı cinsel açıdan cüretkar kitabı “Sakıncalı”nın İngilizce basımına çalışıyor.
Bedri bana daima düzgün geliyor.
Büyüdükçe de hırçınlıkları azalıyor, sohbeti daha hoş hale geliyor.

Aktivist Recep İvedik bir dünya rekoruna koşuyor

Gecede duyduğuma nazaran, Disney Plus’da gösterilen son Recep İvedik sineması Disney Plus’un ABD’deki merkezinin de dikkatini çekmiş.
Çünkü sinema streaming dünyasında tam bir fenomen haline dönüşmüş.
Özellikle Avrupa’nın Almanya, İsviçre, Hollanda, İsveç üzere ülkelerinde, izlenmede o ülkenin mahallî üretimlerini bile geçmiş ve rekora koşuyormuş.
İkinci sırada ise Gülse Birsel’in “Yılbaşı Gecesi” varmış.

Recep İvedik 8, Gülse’nin yeni sineması, Organize İşler, Ölümlü Dünya 2 de geliyor

Yine after partide öğrendiğim bir şey…
Disney Plus Recep İvedik 8 için de mutabakata varmış. Ayrıyeten Gülse Birsel de yeni sinemasını Disney Plus için yapacakmış.
Bu ortada Yılmaz Erdoğan da “Organize İşler”in üçüncüsüne hazırlanıyormuş.
Bu ortada “Ölümlü Dünya” da Disney’de çok güzel iş yapmış. Artık onun ikincisi çekiliyormuş.

100ncü yıl Atatürk sinemasından birinci ayrıntılı bilgiler: Altışar kısımlık üç dönem olacak

Cumhuriyetimizin 100’ncü yılında en merakla beklediğim üretimlerden biri Disney Plus’ın çektiği Atatürk dizisi olacak.
Yöneticiler birinci 4 kısmı izlemişler.
Hepsi de sonuçtan çok mutlu.
Aldığım bilgiye nazaran dizi, her biri altışar kısımlık 3 dönem olacak.
Birinci dönem Atatürk’ün doğumundan Samsun’a çıkışına kadar geçen periyodu anlatacak.
İkinci dönemde Kurtuluş Savaşı’ndan Cumhuriyet’in ilanına kadar geçen süreyi izleyeceğiz.
Üçüncü dönem ise Cumhuriyet’in ilanından, Atatürk’ün vefatına kadar giden periyotlar anlatılacak.
Disney yöneticileri çok heyecanlı ve iddialı…

Yeni bir Ezgi Mola doğuyor, sinemanın genç kızı Özge Özacar

Filmin oyuncu takımı çok iyi…
Çoğu zati yeteceğini çok düzgün bildiğimiz oyuncular.
Hepsi oynadıkları rolün hakkını, hem fiziki performans hem de duygusal performansı ile ziyadesiyle vermişler.
Ama ortalarında bir yenisi var ki, çok dikkati çekiyor.
Özge Özacar…
Daha birinci sahnede takılıyorsunuz.
Çok hoş, cıvıl cıvıl bir kız.
Ama yüzüyle oynama kabiliyeti fevkalâde..
Hülya Avşar’ın birinci sinemalarından itibaren yüz performansı daima dikkatimi çekmişti.
Özge de öyle…
Bana nazaran, hayran olduğum Ezgi Mola üzere yeni bir bayan oyuncu geliyor.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir